Vorige
Moskou
Volgende
Zrasdwoeitsje!!
Ik begin dit mailtje nu voor de tweede keer, want daarnet viel de computer
opeens uit, dus was alles kwijt.. misschien dat het nu wat minder uitgebreid
wordt, dat weet ik nog niet.
Goed, het is al woensdag en ik heb dus nog maar twee dagen hier in Moskou. Maar
als ik weer thuis ben heb ik wel een heleboel te vertellen en te laten zien,
want mijn foto's, sinds zondag, staan nog alleen maar op mijn foto toestel.
Vanaf vandaag moest Olga weer werken dus zij ging niet meer met mij mee. Ik heb
gisteren Katya (een kennis van Jaap en Lucie, ze is 19 en spreekt goed Engels)
ge-sms-d om te vragen of zij één dezer dagen nog iets kon afspreken. Vandaag
kon ze wel even en ze zou mij vanmorgen sms-en waar en hoe laat.
Uiteindelijk hoorde ik dat ze op 4 uur vanmiddag wel even kon. Maar aangezien
ik het niet zo zag zitten eerst de hele dag alleen in de flat te zetten belde
ik Jaap en Lucie om te vragen of ik met hen mee kon. Zij waren al op weg naar
de metro dus ik moest meteen weg. Snel een briefje geschreven voor Henk en
daarna opweg.
Terug naar top
Ik moest eerst met de bus, want naar de metro is het te ver om helemaal te
lopen. Ik had al eerder verteld over het handige systeem van de kaartjes in de
bus. Maar... daarvoor heb je natuurlijk wel een buskaart nodig, en ik had
alleen maar een kaart voor de metro. Je kunt ook bij de chauffeur een kaartje
kopen voor 25 roebel, maar ik wist al dat ze het daar niet prettig vinden als
je niet gepast betaald en al helemaal niet als je het met groot geld probeert
te kopen. Het probleem was, het kleinste wat ik had, was 100 roebel, en niet
kleiner. Dus met de hoop dat de buschauffeur die 100 roebel zou accepteren en
mijn "adjien tikket pazjalsta" (1 ticket aub) zou begrijpen stapte ik
in de bus.
Mijn Russisch begreep hij wel, geloof ik (en anders kon ie wel raden wat ik
wilde) maar hij wilde kleiner geld, tenminste, dat was wat ik eruit begreep.
Maar, dat had ik niet. Hij vroeg of ik naar de metro wilde? Da. En toen mocht
ik voorin de bus blijven staan tot de halte van de metro. Pfjoe, ik heb hem
maar even heel erg bedankt toen ik uitstapte: Bolsjaja spasiba!
Daarna met de metro, maar dat is ondertussen niet meer zo'n probleem. Zolang je
maar goed weet welke halte je uit moet stappen, en als je over moet stappen,
hoe
het station heet waarnaartoe je moet overstappen (want op een zo'n groot
station hebben de perrons van verschillende lijnen een andere naam, en m.b.v.
bordjes weet je welke kant je op moet).
Ik kwam snel op het goede metro station uit, alleen toen moest ik nog wel de
goede uitgang hebben, met telefonische hulp van Lucie ging dat helemaal goed,
en ik kon hen daardoor ook vinden.
Terug naar top
Eerst zijn we even koffie gaan drinken in: ....Sbarro! En daarna gingen we
richting Kremlin. Daar was ik maandag natuurlijk al geweest, maar dat maakt
niet uit. Ik vond het toch wel erg gezellig, en ook leuk om nog een keer te
zien. Het oorspronkelijke plan was om een gids te nemen in het Kremlin, maar
de gids die wij vonden wilde alleen maar mee naar de kroonjuwelen. Dus dat
hebben we maar niet gedaan.
Bij de kassa om kaartjes voor het Kremlin te kopen was vandaag, integenstelling
tot maandag, geen rij, en ook voor de metaaldetectorpoortjes om het Kremlin
daadwerkelijk in te komen hoefden we niet zo lang te wachten.
Vervolgens bezochten we (bijna) alle kerken in het Kremlin. Wat een goud en
iconen, het is zoveel dat ik het niet echt mooi meer vind eigenlijk. Het ziet
er erg indrukwekkend uit, maar mooi? Nee.
Er waren vandaag erg veel schoolklassen in het Kremlin. Kindjes van 6 a 7 jaar
stonden met open mond te kijken naar alle schilderingen en goud. Dat is wel wat
anders dan een schoolreisje naar Duinrell of de dierentuin!
Na een rondje Kremlin gingen we naar een restaurant waar we gingen lunchen.
Voor de verandering dacht ik, laat ik eens een pizza eten, en vier soorten
kaas had ik in Moskou nog nooit gehad. Het was erg lekker!!
Terug naar top
Iets na drieiën ging ik weer in mijn eentje verder op stap,
want ik had om vier
uur met Katya afgesproken in het midden van metrostation Poesjkinskaya. Ik was
er veel te vroeg, en Katya sms-te, dat ze er pas om 16.15 kon zijn, want ze
zat in een file. We hadden een exacte plek afgesproken en zij zou een groene
jas, bruine tas en spijkerbroek aan hebben. Je wil niet weten hoeveel mensen er
een groene jas, bruine tas en spijkerbroek hebben... Maar gelukkig wist Katya
wel meteen dat ik het moest zijn (ja, ik ben gewoon duidelijk geen Rus), dus
het ging toch in één keer goed.
We gingen samen naar het "coffee house",
waar ik gister ook met Olga was geweest,
alleen dan een andere vestiging. Het schijnt een hele populaire keten
te zijn voor
studenten in Moskou. We dronken koffie/thee, en hebben ruim een uur gezellig
zitten praten, over van alles en nog wat. Erg leuk om op zo`n manier mensen te
leren kennen en dingen over het Russische leven, en dan vooral in Moskou te
weten te komen. We spraken af elkaar wat foto's te mailen, en we kunnen
msn-en.
Daarna vroeg ik Katya of ze me kon helpen ergens een buskaart te kopen, dat
leek me toch wel handiger dan weer te moeten proberen met 100 roebel bij een
chauffeur aan te komen die waarschijnlijk geen wisselgeld heeft. Maar zoals
Katya al zei, als je iets zoekt kun je het niet vinden en als je het niet nodig
hebt is het overal. Nergens een buskaart te koop rondom metrostation
Poesjkinskaya, dus toen heb ik ergens geld gewisseld (nouja, Katya heeft mijn
geld gewisseld, dat is toch makkelijker dan dat zelf te gaan proberen in het
Russisch) zodat ik nu wel gepast een bus ticket kon betalen.
Terug naar top
Katya bracht mij naar mijn metro, ze wilde even zeker weten dat ik in de goede
stapte, heel lief, en toen begon ik weer mijn weg naar huis. In de metro was
het behoorlijk druk dus ik moest wel staan, maar aan staan ben ik ondertussen
wel gewend. Tegenover de bushalte zag ik vervolgens dat er wel buskaarten
verkocht werden. Als je daar een buskaart koopt is dat veel goedkoper dan
wanneer je het bij de chauffeur doet, en aangezien ik sowieso nog een paar keer
met de bus wil, stapte ik met goede moet op het kleine winkeltje
(net zoals je van
die "malenki magazini" in Wit-Rusland hebt) af. In mijn beste Russisch vroeg ik
de mevrouw in het hokje om een busticket voor vijf keer. En... ze begreep me!!!
I'm so proud of myself!
Ik heb lekker met 1000 roebel betaald dus ik heb ook
weer lekker veel klein geld, wel zo handig.
Mijn bus kwam vervolgens ook meteen, en met zo'n kaartje is het toch een stuk
minder gedoe dan bij de chauffeur een kaartje te moeten kopen.
Toen nog een stukje lopen, en daarna was ik weer thuis.
Terug naar top
Morgen ga ik naar het metromuseum en een klooster. We hebben tussen 10 en half
11 afgesproken dus ik moet maar even een wekker zetten zodat ik me niet
verslaap. Nou word ik steeds wel, een keer best vroeg wakker, omdat het
heel vroeg licht is.
Het is hier niet meer zo heel vreselijk koud, maar toch nog best wel frisjes
(iets meer dan 10 graden ofzo denk ik).
Groetjes, en pakka!! Tot snel!
Maaike
Terug naar inhoudspagina
Top
Moskou
Vorige
Volgende
Laatst gewijzigd:
Sat May 05 21:13:28 2007