Op basis van onze ervaringen in 2009 hebben we ook de pagina met voorbereidingen uit 2004 aangepast.
Zowel wij als Maaike hebben weer een heel fijne vakantie in dit mooie en gastvrije land gehad.
Dit jaar zijn de pagina's vooral bedoeld voor de mensen die mogelijk willen weten wat er zoal in Belarus is veranderd de afgelopen jaren. Ook is het mogelijk een stimulans om ook eens in dat voor velen toch wel erg verre land te gaan kijken (terwijl de grens op maar 1400 km via de autoweg ligt).
Dit jaar zijn we in de voor de mensen uit de projecten in Alphen bekende dorpen
Maandag ochtend door naar Belarus, dat is dan nog zo'n 150 km over een 2 baans weg. De grens ging heerlijk vlot. Ik heb mij nog even geërgerd aan de rij voor de grens, waar mensen wel zeer flexibel invoegden (met name vrouwen, mochten na even met een automobilist gesproken te hebben voordringen, ik snapte er niets van). Maar zelfs ondanks dit, waren wein 1,5 uur de grens gepaseerd. Het ging heel soepel. Het talon briefje dat je moet invullen, is sterk vereenvoudigd, met Engelse tekst er op, en ook de afhandeling is verregaad geautomatiseerd. In plaats van overschrijven, wordt er gescand, en kan men nu zelf kopiën maken.
Na de grens ontmoetten we Natasha, die ons naar Bela Ouzera (Бели Оэера), zo'n 50 km ten zuiden van Brest meenam. Daar 2 dagen in een soort bungalow parkje in het bos, bij meertjes doorgebracht. Een echt toeristisch gebiedje, waar ook de sporters voor de olympische spelen hadden gelogeerd. Hotels/sanatoria in de buurt, waar Natasha ook al eens met een groep kinderen was geweest. Wij hadden een huisje met eigen WC en douche, 2 slaapkamers, en een mooie veranda. Prachtig. Op het park was ook een school/jeugdkamp, er was een tafeltennis tafel, een banja (soort sauna), mogelijkheden tot barbecuen, zwem mogelijkheid (met toezicht!) in de meertjes, enz enz.
Op woensdag naar Mir (Мир) gegaan. Mir is een plaatsje, met het bekende Mir castle. We zijn daar heengereden via
2 andere kastelen.
Kosovo (Коссово)
Roezjanna (Ружаны)
Mir castle (Мир)
In Mir geslapen in een mooi hotel, met mooie kamers, tegenover het kasteel (//en.wikipedia.org/wiki/Mir_Castle_Complex) een leuk restaurant, waar we heerlijk buiten hebben kunnen genieten van lekker eten (een 3 gangen menu, voor 4 personen, inclusief drinken, voor € 20,=, om het af te ronden een fooi van bijna € 5,= gegeven ...).
Mir castle is zeker de moeite waard. Maar ook de ruïnes Kosovo (Коссово) en Roezjana (Ружаны) zijn zeker de moeite waard.
Op vrijdag verder naar Dudutki (Дудутки) (//news.dudutki.by/),
een openluchtmuseum. Ook Dudutki was leuk om te bezoeken, men laat er
zien wat in Belarus bijzonder wordt gevonden. Dudutki ligt niet al te ver van Minsk, wij hadden geen tijd
om naar Minsk te gaan, want we moesten zaterdag in
Karotokowitse (Коротковичи),
vlak bij Zjlobin (Жлобин) zijn. In Karotkowitse
zou Natasha's broer trouwen. We hebben dus overnacht in Zjlobin, een stadje vlak daarbij. Dit stadje kwam
ons wat troosteloos over, ook het hotel had behalve de entree, zijn beste tijd gehad. Waarschijn was er
schimmel in de WC geweest, en dus had men maar een nieuwe laag linoleum neergelegd, en daarna nog eens ...
Zaterdags naar Karotkowitse waar we de bruiloft van Natasha's broer mee mochten maken. Een feest dat start om 12u to 01:00 's nachts, en de volgende dag om 11:00 weer verder gaat. Mocht je ooit de gelegenheid hebben om daarbij aanwezig te zijn, dan moet je dat zeker doen. Het is een hele belevenis. Houd er wel rekening mee, dat je heel veel te eten voorgezet krijgt. En het bleek in ieder geval bij ons dat er best veel mensen zijn die graag met je willen praten, en er dan ook nog wat mensen zijn die Engels praten.
Zondags door naar Ptich (Птичь), naar de familie waar ons gastkind (Mawa) uit 2002 vandaan komt, en waar we in 2004 en 2006 ook zijn geweest. In Ptich tochtjes gemaakt naar Mozyr (Мозырь) en Petrikov (Петриков), gezwommen in de rivier, en natuurlijk bij wat familie van Mawa op bezoek geweest.
Mozyr:
Ptich:
De volgende zaterdag door naar Burjaz (Бурезь), naar Akcana, het meisje dat in 2006 bij ons was. Ook daar weer hartelijk onthaald, en een bezoek aan nieuw museum in Turov (Туров) gebracht. Een heel mooi natuur museum.
Burjaz:
Turov:
Zondags door naar Natasha in Stolin (Столин), en daar de avond en volgende ochtend bij Natasha, haar ouders en broer en schoonzus doorgebracht. 's Avonds nog wat rondgelopen in de stad, en Natasha had geregeld dat we in het verbouwde hotel konden kijken. Dat zag er echt prachtig uit. Margriet was daar in 2006 geweest met het ophalen van de kinderen, toen was het sjofel, nu was het prachtig, elke verdieping in de eigen kleur, mooie kamers, goed afgewerkt enz enz. Of er ook door de week warm water is, hebben we niet gevraagd. Bij Natasha thuis was dat alleen in het weekeind. Daaraan zie je toch een verschil met hoe het bij ons gaat, verder zou het behalve de zeer volle tafels (voor ons, de gasten uit Nederland), en wat andere inrichting van de kamer (bijvoorbeeld een zwaar kleed aan de muur), overal in Europa kunnen zijn. Op maandag terug naar Polen, waar de grens alweer vrij vlot ging. Dat wil zeggen de Wit-Russische grens waren we binnen een half uur over. De Pools grens kostte meer tijd (daar werd echt alles 2x gedaan, je zou bijna denken dat de eerste keer door een stagiair van een jaar of 50 gebeurde). Daarna deed men er nog 5 a 10 minuten over om een slagboom open te doen. Toch waren we in 1,25 uur helemaal over de grens.
De rest van de vakantie vooral gewandeld in de Zuid-Poolse bergen. We zijn van het uiterste Oosten, bij de Oekraïne lang, soms over, de grens met Slowakije en Tsjechië naar het westen getrokken.
In Stolin en omgeving met Natasha op stap geweest, o.a. naar Burjaz en Turov. Vanuit Ptich naar Mozyr geweest, en met de familie van Rij (die bij Ptich in de buurt (in Rog) logeerde) naar Turov.
Laatst gewijzigd: Thu Oct 01 20:47:16 2009